Όλα ξεκινούν στο μικρό χωριό Varpulia (Βαρπουλία ή Βαρπούλια). Χτισμένο στους πρόποδες των αδερφών βουνών Vyska (Βίσκα) και Nizky (Νίζκι). Μπλοκάροντας την είσοδο προς το θανατηφόρο φαράγγι του Morsus (Μορσού).
Για χρόνια το χωριό έχει σταθεί ως φύλακας να μπλοκάρει την είσοδο προς το φαράγγι,
που θρύλοι θέλουν ελάχιστους επιζώντες να επιστρέφουν ποτέ πίσω ζωντανοί.
Και τους επιζώντες, αλλαγμένους. Aeoltouched (Αιολάγγιχτοι), όπως τους αποκαλούσαν.
Λίγοι όμως σήμερα δίνουν αξία σε θρύλους. Κάτω από την ηγεσία της ολιγαρχικής
επικράτειας της Ακαδημίας των Zaklínání (Ζακλιναίων), ο κόσμος προσπαθεί να
ανακαλύψει την αλήθεια του κόσμου, να σκεφτεί ορθολογικά, να απορρίψει τους θρύλους
και τον ανορθολογισμό του παρελθόντος.
Κι έτσι, οι αρχαίες γνώσεις φυλάσσονται στις βιβλιοθήκες μεν,
ξεχνιούνται από τον κόσμο δε.
Eτσι το φαράγγι και οι θρύλοι του ξεχνιούνται, και η Varpulia, δεν είναι τίποτα
παραπάνω από ένα κοινό χωριό, χτισμένο στους πρόποδες των βουνών για το άφθονο
καθαρό νερό που προσφέρουν.
Μέχρι τη στιγμή που τα προβλήματα της περιοχής, ωθούν έναν από τους κατοίκους να
εισέλθει στο για χρόνια σφραγισμένο φαράγγι του Μορσού.
Όμως ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή. Μεγάλωσες στο χωριό Varpulia,
γόνος ενός από τους ντόπιους χωρικούς ή βιοτέχνες. Την ιστορία την ξεκινάμε
όταν ακόμα είσαι μικρός, κοντά στα 15 σου. Αρκετά μεγάλος και ώριμος όμως
για να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου.
Το μέλλον σου φαίνεται όμοιο με των γύρω σου. Δεν είναι πολλές οι δυνατότητες
για το μέσο χωρικό. Ίσως ακολουθήσεις το επάγγελμα του πατέρα σου,
ίσως ο γάμος και η δημιουργία οικογένειας να πλησιάζει, για να συνεχιστεί ο
κύκλος της ζωής.
Το παρελθόν σου, τους συγγενείς σου, την οικογένειά σου τους ορίζεις εσύ σε
αυτά τα πλαίσια.
Πέρα από τη δυνατότητα για apprenticeship με τους δικούςσου, για αρκετά χρόνια, είχες τη δυνατότητα να μάθεις να
διαβάζεις και να γράφεις, στο οικοδιδασκαλείο
του γέροντα Janub (Ιανούβιου), λίγα πράγματα για ιστορία,
γεωγραφία, ή άλλα
θέματα που χρειάζονται διάβασμα και μελέτη.
Ευκαιρία είχες να εμβαθύνεις και σε θρησκευτικά θέματα,ή φιλοσοφία, κάτω από την καθοδήγηση του σοφού
Triton (Τρίτωνα).
Το χωριό πέρα από την οικογένειά σου, έχει κι ένα σύνολο 80 ανθρώπων.
Τους οποίους γνωρίζεις όλους, από μικρή/μικρός.
Το χωριό βασίζεται κυρίως στη γεωργία, στην αλιεία (υπάρχει μια μικρή
λίμνη κοντά στο χωριό), και στην εξόρυξη σίδερου, από τα κοντινά ορυχεία,
που πουλιέται κυρίως στην πρωτεύουσα, Praag για αγορά άλλων αγαθών.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν και μερικά ζώα, όπως κότες,
γουρούνια και φυσικά, πρόβατα, για τις ανάγκες του χωριού.
Κάποιοι κυνηγούν. Το κοντινό δάσος έχει αρκετά δέντρα για να προσφέρει
τα απαραίτητα ξύλα για το χειμώνα, που είναι ιδιαίτερα βαρύς σε αυτά τα μέρη.
Οι κάτοικοι καλύπτουν τις περισσότερες των αναγκών τους
μόνοι τους, η μορφολογία του εδάφους είναι καλή, η γη μπορεί να καλύψει
τον πληθυσμό.
Κι έτσι, και με την ασφάλεια που προσφέρει η ολιγαρχία των Τζακλιναίων,
η ζωή είναι καλή στο Βαρπουλία. Ο κόσμος είναι ευχαριστημένος.
Οι φόροι είναι λίγοι, και ένα ταξίδι προς την πρωτεύουσα είναι από τα
πράγματα που φέρνουν το γέλιο και το θαυμασμό στα πρόσωπα όλων.
Για χρόνια οι κάτοικοι στη Βαρπουλία ζουν ειρηνικά και συλλογικά. Η δουλειά γίνεται
για όλους, όλοι προσφέρουν στην κοινότητα, και βοηθούν όπως μπορούν.
Η γη ανήκει σε άλλους, και δουλεύεται για να καλύπτει όλων τις ανάγκες.
Συλλογικά παίρνονται και οι αποφάσεις, αν και δεν είναι πολλές.
Υπάρχει μια κανονικότητα στο χωριό, όλοι ξέρουν τη θέση τους.
Έτσι ήταν πάντα.
Να οχυρώσει τις αξίες των ανθρώπων, που κρατούν την κοινωνία τους να πορεύεται
στο χρόνο, έρχεται ο ναός του πανθέου της Βαρπουλίας. Για να προσφέρει καθοδήγηση,
και πνευματική ισορροπία στους πιστούς.
O ναός έχει 7 βωμούς, έναν για κάθε ένα από τους 7 σημαντικότερους θεούς αυτής
της κοινωνίας.
- Ο βωμός προς τον Kylorin, θεού της ευθύνης, της υπευθυνότητας και
της αξιοπιστίας (Responsibility and Reliability). - Ο βωμός του Jondulmont, θεού της δικαιοσύνης και του καθήκοντος.
(Justice and Duty) - Ο βωμός της Hestia, θεάς της ασφάλειας και της προστασίας.
(Safety and Protection) - Ο βωμός του Ozareous, θεού της αλήθειας, της αφοσίωσης και
της ειλικρίνειας. (Truth, Loyalty and Honesty) - Ο βωμός του Damaran, θεού της μετριοφροσύνης, του σέβας,
και της ισότητας. (Modesty, Respect and Equality) - Ο βωμός της Aledaida, θεάς της ειρήνης και της ηρεμίας
(Peace and Tranquility). - O βωμός της Nyrie, θεότητας της ζωής και της υγείας.
(Life and Health)
περάσματος στην μεταθανάτια κατάσταση. Αυτός ο θεός δοξάζεται με τον ένα τρόπο ή
τον άλλο, σχεδόν απ' όλους τους ανθρώπους. Ένα άγαλμα προς τιμήν του υπάρχει στο
τοπικό νεκροταφείο, που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για τις τελετές του.
τοπικό νεκροταφείο, που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για τις τελετές του.
Και τέλος, έξω από το χωριό, απομεινάρι μιας παλιάς εποχής, πριν την έλευση των
Ζακλιναίων, υπάρχει ένας ακόμη βωμός. Προς τιμήν όχι θεότητας αυτή τη φορά,
αλλά μίας αρχέγονης ύπαρξης, παλαιότερης και από τους θεούς.
Μίας πάντα κοιμώμενης, μονίμως μεταβαλλόμενης φύσης ύπαρξη.
Τη λεγόμενη Gaea, όπως ήταν το όνομα της στο παρελθόν, ή Gaia (Γαία),
όπως αποκαλείται σήμερα.
Ένα μικρό μέρος των κατοίκων φροντίζει να μένει ο βωμός καθαρός,
και τα δέντρα περιποιημένα, στο άλσος της Γαίας.
Εξάλλου, πρόγονοι των Βαρπουλιών είναι θαμμένοι στις ρίζες τους.
Δεν δοξάζεται ευρέως πλέον η Primordial Γαία, αλλά από λίγους,
και είναι το μυστικό που όλοι γνωρίζουν, αλλά κανείς δεν αναφέρει.
Η πίστη στη Γαία, δεν έχει θέση στην επικράτεια των Ζακλιναίων.
Και οι Βαρπούλιοι, έχουν πίστη στην διοίκησή τους.
Δεν είναι εύκολο όμως πάντα να πετάξει κανείς το παρελθόν του,
την παράδωσή του, και την πίστη του.
Αυτή η αδυναμία δημιουργεί αυτό το παράδοξο, πίστη σε δύο αξίες
που αντικρούονται. Και η κοινή κατανόηση και σιγή στο θέμα είναι η λύση.
Το άλσος της Γαίας είναι το αγαπημένο μέρος των παιδιών της Varpulia.
Εκεί περνούν τον περισσότερο χρόνο τους. Και είναι πάντα ευχάριστος
χρόνος. Σαν παιδί, θα θυμάσαι να περνάς πολύ χρόνο εδώ.
Το "κυνήγι της νύμφης" είναι ένα από τα συνηθισμένα παιχνίδια των
παιδιών. Είναι κοινώς γνωστό πως νύμφες όντως τριγυρνούν αυτό
το άλσος, μα δεν είχες ποτέ την ευκαιρία να συναντήσεις μία.
Ίσως είναι ένας ακόμα θρύλος, που δεν έχει ξεγραφτεί από τη μνήμη
των κατοίκων.
Αυτό που σίγουρα όμως έχεις δει, και θυμάσαι, είναι ξωτικά να
κυκλοφορούν σε αυτό το δάσος. Ντυμένα σε δέρματα ζώων, και αρκετά
άγρια στην εμφάνιση. Σε είχαν προειδοποιήσει να τρέξεις, όποτε τα δεις.
Και πιθανά αυτό έκανες.
Οι δρυΐδες, σου έλεγαν, πάντα κυκλοφορούσαν σε αυτά τα δάση.
Οι δρυΐδες είναι ο φόβος των χωρικών σε διάφορα μέρη.
Κανείς δεν καταλαβαίνει πως σκέφτονται ή τι κάνουν.
Όμως είναι συνήθως επιθετικοί, αδίστακτοι, και παντοδύναμοι.
Όμως οι χωρικοί αυτού του χωριού δεν έχουν κινδυνεύσει ποτέ
από τους δρυΐδες. Για το οποίο είναι ευγνώμονες. Αλλά από την άλλη,
δεν προκαλούν και την τύχη τους.
Οι δρυΐδες φέρονται περισσότερο σαν άγρια ζώα παρά νοήμονα όντα.
Τα αιμοβόρα ένστικτά τους είναι προφανή. Κι έτσι, οι κάτοικοι κρατούν
την απόστασή τους.
Μεγαλώνοντας όμως, άλλαξαν τα πράγματα. Πόλεμος ήρθε στην επικράτεια.
Βλέπεις, οι Ζακλιναίοι ήταν παντοδύναμοι μάγοι ολιγάρχες. Για χρόνια
έχτιζαν τις γνώσεις τους, αποκτώντας όλο και περισσότερη δύναμη.
Δύναμη και γνώση που αρνήθηκαν να μοιραστούν με την αυτοκρατορία των
Vystrelitii, που επίσης είχαν σημαντικές ανακαλύψεις και προόδους στον τομέα
της αρχαϊκής μαγείας.
Υπήρξε μια σειρά ανεπιτυχών διπλωματικών σχέσεων, και τελικά ο πόλεμος
ξέσπασε. Οι Ζακλιναίοι έχουν πολύ ισχυρό, και εξειδικευμένο στρατό.
Δεν υπήρξε καμία ανάγκη για επιπλέον στρατεύματα από τη μεριά της
Varpulia.
Όμως η Varpulia υπέφερε, όπως και όλη η επικράτεια. Ο στρατός των Ζακλιναίων
δεν είχε επιλογή από το να συσσωρευτεί για να προστατεύσει την πρωτεύουσα,
όπου οι πύργοι μαγείας και το σύνολο της γνώσης των ολιγαρχικών ήταν μαζεμένη.
Αφήνοντας τις γύρω περιοχές στην τύχη τους.
Χωρίς προστασία, δεν άργησαν πλάσματα από τα δάση και τις πιο απόκρημνες
περιοχές να δημιουργούν προβλήματα στα χωριά και τις πόλεις, με τα πρώτα
να δυσκολεύονται περισσότερο να αμυνθούν.
Καιροσκόποι βρήκαν την ευκαιρία να πάρουν μόνοι τους τίτλους, να μαζεύουν
στρατό, και να ζητούν κάθε είδους προσφορές. Κάποιοι επέβαλαν την εξουσία
τους σε ολόκληρες περιοχές.Βάρβαροι από τις γύρω περιοχές άρχισαν να λεηλατούν χωριά και πόλεις.Η πρωτεύουσα δεν έπεφτε, μα ο κόσμος υπέφερε.
Το ειρηνικό χωριό των Βαρπούλιων, πολύ γρήγορα ήρθε υπό την επιρροή
ενός αδίστακτου ληστή με το όνομα Triopas (Τρίωπας).
Ο Triopas είχε μαζέψει ένα αρκετά μεγάλο group από δολοφόνους, πολεμιστές
ληστές και ακόμα και μάγους. Επέβαλε την εξουσία του σε ένα μεγάλο μέρος
της περιοχής.
Τη Varpulia, και τους κατοίκους της, δεν τους πείραξε, καθώς
δεν αντιστάθηκαν καθόλου, δεν είχαν ελπίδα εναντίον του εξάλλου.
Σε αντάλλαγμα να μην πειράξουν κανένα από τους κατοίκους και το χωριό,
ο Triopas ζήτησε πολλά αγαθά σε αντάλλαγμα, αναγκάζοντας τους κατοίκους
να δουλεύουν πολύ σκληρά. Εγκαθίδρυσε ένα δικό του τσιράκι μόνιμα στο
χωριό, τον "Λόρδο Pandaros", όπως ήθελε να τον αποκαλούν,
που σιγουρευόταν πως οι κάτοικοι δούλευαν συνεχώς και δεν ετοιμάζουν
κάποια συνωμοσία εναντίον του.
Γύρω από το θέμα του άλσους υπήρξε συνεννόηση να μην ξανακουστεί τίποτα.
Και οι περίπατοι εκεί σταμάτησαν.
3 χρόνια πέρασαν, και δούλεψες πολύ σκληρά για τον Τρίωπα.
O πόλεμος συνεχίζεται.
Ο Λόρδος Pandaros είναι πολύ σκληρός προς τους κατοίκους,
που πλέον είναι εξαθλιωμένοι.
Κι έτσι, ένας από τους κατοίκους αποφασίζει μια νύχτα να το σκάσει
ανοίγοντας για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια
την είσοδο στο φαράγγι.
Ο Λόρδος Pandaros αποφασίζει να στείλει άτομα από το χωριό να τον ψάξουν
στο φαράγγι. Ένα από τα άτομα, είσαι εσύ.
Ζακλιναίων, υπάρχει ένας ακόμη βωμός. Προς τιμήν όχι θεότητας αυτή τη φορά,
αλλά μίας αρχέγονης ύπαρξης, παλαιότερης και από τους θεούς.
Μίας πάντα κοιμώμενης, μονίμως μεταβαλλόμενης φύσης ύπαρξη.
Τη λεγόμενη Gaea, όπως ήταν το όνομα της στο παρελθόν, ή Gaia (Γαία),
όπως αποκαλείται σήμερα.
Ένα μικρό μέρος των κατοίκων φροντίζει να μένει ο βωμός καθαρός,
και τα δέντρα περιποιημένα, στο άλσος της Γαίας.
Εξάλλου, πρόγονοι των Βαρπουλιών είναι θαμμένοι στις ρίζες τους.
Δεν δοξάζεται ευρέως πλέον η Primordial Γαία, αλλά από λίγους,
και είναι το μυστικό που όλοι γνωρίζουν, αλλά κανείς δεν αναφέρει.
Η πίστη στη Γαία, δεν έχει θέση στην επικράτεια των Ζακλιναίων.
Και οι Βαρπούλιοι, έχουν πίστη στην διοίκησή τους.
Δεν είναι εύκολο όμως πάντα να πετάξει κανείς το παρελθόν του,
την παράδωσή του, και την πίστη του.
Αυτή η αδυναμία δημιουργεί αυτό το παράδοξο, πίστη σε δύο αξίες
που αντικρούονται. Και η κοινή κατανόηση και σιγή στο θέμα είναι η λύση.
Το άλσος της Γαίας είναι το αγαπημένο μέρος των παιδιών της Varpulia.
Εκεί περνούν τον περισσότερο χρόνο τους. Και είναι πάντα ευχάριστος
χρόνος. Σαν παιδί, θα θυμάσαι να περνάς πολύ χρόνο εδώ.
Το "κυνήγι της νύμφης" είναι ένα από τα συνηθισμένα παιχνίδια των
παιδιών. Είναι κοινώς γνωστό πως νύμφες όντως τριγυρνούν αυτό
το άλσος, μα δεν είχες ποτέ την ευκαιρία να συναντήσεις μία.
Ίσως είναι ένας ακόμα θρύλος, που δεν έχει ξεγραφτεί από τη μνήμη
των κατοίκων.
Αυτό που σίγουρα όμως έχεις δει, και θυμάσαι, είναι ξωτικά να
κυκλοφορούν σε αυτό το δάσος. Ντυμένα σε δέρματα ζώων, και αρκετά
άγρια στην εμφάνιση. Σε είχαν προειδοποιήσει να τρέξεις, όποτε τα δεις.
Και πιθανά αυτό έκανες.
Οι δρυΐδες, σου έλεγαν, πάντα κυκλοφορούσαν σε αυτά τα δάση.
Οι δρυΐδες είναι ο φόβος των χωρικών σε διάφορα μέρη.
Κανείς δεν καταλαβαίνει πως σκέφτονται ή τι κάνουν.
Όμως είναι συνήθως επιθετικοί, αδίστακτοι, και παντοδύναμοι.
Όμως οι χωρικοί αυτού του χωριού δεν έχουν κινδυνεύσει ποτέ
από τους δρυΐδες. Για το οποίο είναι ευγνώμονες. Αλλά από την άλλη,
δεν προκαλούν και την τύχη τους.
Οι δρυΐδες φέρονται περισσότερο σαν άγρια ζώα παρά νοήμονα όντα.
Τα αιμοβόρα ένστικτά τους είναι προφανή. Κι έτσι, οι κάτοικοι κρατούν
την απόστασή τους.
Μεγαλώνοντας όμως, άλλαξαν τα πράγματα. Πόλεμος ήρθε στην επικράτεια.
Βλέπεις, οι Ζακλιναίοι ήταν παντοδύναμοι μάγοι ολιγάρχες. Για χρόνια
έχτιζαν τις γνώσεις τους, αποκτώντας όλο και περισσότερη δύναμη.
Δύναμη και γνώση που αρνήθηκαν να μοιραστούν με την αυτοκρατορία των
Vystrelitii, που επίσης είχαν σημαντικές ανακαλύψεις και προόδους στον τομέα
της αρχαϊκής μαγείας.
Υπήρξε μια σειρά ανεπιτυχών διπλωματικών σχέσεων, και τελικά ο πόλεμος
ξέσπασε. Οι Ζακλιναίοι έχουν πολύ ισχυρό, και εξειδικευμένο στρατό.
Δεν υπήρξε καμία ανάγκη για επιπλέον στρατεύματα από τη μεριά της
Varpulia.
Όμως η Varpulia υπέφερε, όπως και όλη η επικράτεια. Ο στρατός των Ζακλιναίων
δεν είχε επιλογή από το να συσσωρευτεί για να προστατεύσει την πρωτεύουσα,
όπου οι πύργοι μαγείας και το σύνολο της γνώσης των ολιγαρχικών ήταν μαζεμένη.
Αφήνοντας τις γύρω περιοχές στην τύχη τους.
Χωρίς προστασία, δεν άργησαν πλάσματα από τα δάση και τις πιο απόκρημνες
περιοχές να δημιουργούν προβλήματα στα χωριά και τις πόλεις, με τα πρώτα
να δυσκολεύονται περισσότερο να αμυνθούν.
Καιροσκόποι βρήκαν την ευκαιρία να πάρουν μόνοι τους τίτλους, να μαζεύουν
στρατό, και να ζητούν κάθε είδους προσφορές. Κάποιοι επέβαλαν την εξουσία
τους σε ολόκληρες περιοχές.Βάρβαροι από τις γύρω περιοχές άρχισαν να λεηλατούν χωριά και πόλεις.Η πρωτεύουσα δεν έπεφτε, μα ο κόσμος υπέφερε.
Το ειρηνικό χωριό των Βαρπούλιων, πολύ γρήγορα ήρθε υπό την επιρροή
ενός αδίστακτου ληστή με το όνομα Triopas (Τρίωπας).
Ο Triopas είχε μαζέψει ένα αρκετά μεγάλο group από δολοφόνους, πολεμιστές
ληστές και ακόμα και μάγους. Επέβαλε την εξουσία του σε ένα μεγάλο μέρος
της περιοχής.
Τη Varpulia, και τους κατοίκους της, δεν τους πείραξε, καθώς
δεν αντιστάθηκαν καθόλου, δεν είχαν ελπίδα εναντίον του εξάλλου.
Σε αντάλλαγμα να μην πειράξουν κανένα από τους κατοίκους και το χωριό,
ο Triopas ζήτησε πολλά αγαθά σε αντάλλαγμα, αναγκάζοντας τους κατοίκους
να δουλεύουν πολύ σκληρά. Εγκαθίδρυσε ένα δικό του τσιράκι μόνιμα στο
χωριό, τον "Λόρδο Pandaros", όπως ήθελε να τον αποκαλούν,
που σιγουρευόταν πως οι κάτοικοι δούλευαν συνεχώς και δεν ετοιμάζουν
κάποια συνωμοσία εναντίον του.
Γύρω από το θέμα του άλσους υπήρξε συνεννόηση να μην ξανακουστεί τίποτα.
Και οι περίπατοι εκεί σταμάτησαν.
3 χρόνια πέρασαν, και δούλεψες πολύ σκληρά για τον Τρίωπα.
O πόλεμος συνεχίζεται.
Ο Λόρδος Pandaros είναι πολύ σκληρός προς τους κατοίκους,
που πλέον είναι εξαθλιωμένοι.
Κι έτσι, ένας από τους κατοίκους αποφασίζει μια νύχτα να το σκάσει
ανοίγοντας για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια
την είσοδο στο φαράγγι.
Ο Λόρδος Pandaros αποφασίζει να στείλει άτομα από το χωριό να τον ψάξουν
στο φαράγγι. Ένα από τα άτομα, είσαι εσύ.
Comments
Post a Comment